Naam cursus: European Trauma Course
Cursus organisatie: ERC / St Georges Advanced Patient Simulation (GAPS) Learning Center
Locatie: St. Georges hospital, London
Website: www.europeantrauma.com
Cursusduur: 2.5 dag
Kosten: GBP 750 (op dit moment ongeveer € 850), op andere locaties tussen € 750 en € 1000.
Doelgroep/ingangseis: The ETC is targeted at doctors from all specialties and other highly qualified medical health care professionals (e.g. advanced nurse practitioners, critical care paramedics etc.) who treat major trauma patients in their daily practice.
Voorbereiding: manual (papier) en e-learning (via ERC)
Pretest: nee
Instructeur : cursist ratio: 1:3 (+course director)
Aantal lectures: 2
Aantal skillsstations: 8 (deels verwerkt in de scnearios)
Aantal scenario's: 32 (exclusief praktijk toets)
Theorie toets: nee
Praktijk toets: ja
Dit was voor mij de derde traumacursus nadat ik eerder de ATLS en de ATACC heb gedaan. Waar de focus bij ATLS op de basale inhoud en inslijpen van de ABCDE systematiek ligt en bij ATACC op de zeer goed doorontwikkelde simulaties en bijzondere settings, gaat het bij de ETC vooral om team leadership en team membership.
Die nadruk betekent dat je in ongeveer 25 – 30 van de 32 scenario’s de rol van teamleider of teamlid hebt. Even rustig achterover zitten is er niet bij tijdens deze cursus. In de scenario’s waarin je geen actief participerende rol hebt wordt je alsnog ingezet als overdragende paramedic vanuit prehospitaal en wordt bovendien van je verwacht dat je de eerste feedback geeft na afloop van het scenario.
Die feedback gaat in het algemeen over de team dynamiek. Uiteraard wordt ook de medische inhoud wel besproken en teruggekoppeld, maar teamwerk domineert de feedback. Illustratief in dat verband is een casus waarbij ik het “circulation” teamlid was en de intubatie (waar ik dus in principe niet bij betrokken was) niet lekker liep. Om het airway leermoment niet van mijn mede cursist “af te pakken” ben ik in mijn rol gebleven. De feedback was, naast een aantal inhoudelijke punten omtrent de intubatie ook aan mij: als je ziet dat t niet goed gaat en je weet dat je kan helpen, waarom doe je dat dan niet?
De nadruk op teamwerk betekent tegelijkertijd dat de skills stations vrij basaal zijn zoals bijvoorbeeld intubatie en het plaatsen van een thoraxdrain. Hoewel het misschien ook kwam door de behoorlijk ervaren groep kandidaten (allemaal staf, bijna klare aios of ervaren verpleegkundigen/paramedics) in de cursus waar ik was, waren de skills stations meer een mooie gelegenheid om tips & tricks met elkaar te delen.
De cursus werd gegeven door een ervaren faculty van divers pluimage (SEH artsen, anesthesiologen, chirurgen, etc.) uit diverse landen in Europa. Dat betekende dat er, zeker bij de koffie en lunch, ook de ruimte was om de verschillende systemen in die landen met elkaar te vergelijken.
Cursus organisatie: ERC / St Georges Advanced Patient Simulation (GAPS) Learning Center
Locatie: St. Georges hospital, London
Website: www.europeantrauma.com
Cursusduur: 2.5 dag
Kosten: GBP 750 (op dit moment ongeveer € 850), op andere locaties tussen € 750 en € 1000.
Doelgroep/ingangseis: The ETC is targeted at doctors from all specialties and other highly qualified medical health care professionals (e.g. advanced nurse practitioners, critical care paramedics etc.) who treat major trauma patients in their daily practice.
Voorbereiding: manual (papier) en e-learning (via ERC)
Pretest: nee
Instructeur : cursist ratio: 1:3 (+course director)
Aantal lectures: 2
Aantal skillsstations: 8 (deels verwerkt in de scnearios)
Aantal scenario's: 32 (exclusief praktijk toets)
Theorie toets: nee
Praktijk toets: ja
Dit was voor mij de derde traumacursus nadat ik eerder de ATLS en de ATACC heb gedaan. Waar de focus bij ATLS op de basale inhoud en inslijpen van de ABCDE systematiek ligt en bij ATACC op de zeer goed doorontwikkelde simulaties en bijzondere settings, gaat het bij de ETC vooral om team leadership en team membership.
Die nadruk betekent dat je in ongeveer 25 – 30 van de 32 scenario’s de rol van teamleider of teamlid hebt. Even rustig achterover zitten is er niet bij tijdens deze cursus. In de scenario’s waarin je geen actief participerende rol hebt wordt je alsnog ingezet als overdragende paramedic vanuit prehospitaal en wordt bovendien van je verwacht dat je de eerste feedback geeft na afloop van het scenario.
Die feedback gaat in het algemeen over de team dynamiek. Uiteraard wordt ook de medische inhoud wel besproken en teruggekoppeld, maar teamwerk domineert de feedback. Illustratief in dat verband is een casus waarbij ik het “circulation” teamlid was en de intubatie (waar ik dus in principe niet bij betrokken was) niet lekker liep. Om het airway leermoment niet van mijn mede cursist “af te pakken” ben ik in mijn rol gebleven. De feedback was, naast een aantal inhoudelijke punten omtrent de intubatie ook aan mij: als je ziet dat t niet goed gaat en je weet dat je kan helpen, waarom doe je dat dan niet?
De nadruk op teamwerk betekent tegelijkertijd dat de skills stations vrij basaal zijn zoals bijvoorbeeld intubatie en het plaatsen van een thoraxdrain. Hoewel het misschien ook kwam door de behoorlijk ervaren groep kandidaten (allemaal staf, bijna klare aios of ervaren verpleegkundigen/paramedics) in de cursus waar ik was, waren de skills stations meer een mooie gelegenheid om tips & tricks met elkaar te delen.
De cursus werd gegeven door een ervaren faculty van divers pluimage (SEH artsen, anesthesiologen, chirurgen, etc.) uit diverse landen in Europa. Dat betekende dat er, zeker bij de koffie en lunch, ook de ruimte was om de verschillende systemen in die landen met elkaar te vergelijken.
Een ander gevolg van de nadruk op teamwerk is dat er niet of nauwelijks ruimte was om de echte basale zaken nog uitgebreid te behandelen. Dat betekent dat de basale kennis met betrekking tot trauma (grofweg de inhoud van het ATLS boek) zo’n beetje bekend zou moeten zijn als je aan deze cursus begint. Een goede cursus dus voor als je al wat ervaring hebt, maar minder geschikt voor als je als eerstejaars net aan je opleiding begint en nog nooit een kritiek zieke patiënt van dichtbij gezien hebt.
De faciliteiten waren behoorlijk goed op orde. Qua simulatie had het een tandje meer gemogen qua realisme (een papieren pleister met de tekst “wound” is toch subtiel anders dan een nagemaakte wond). De instructeurs die in sommige scenario’s de patiënt spelen doen dat goed en overtuigend, maar toch niet op het niveau van de LOTUS patiënten op ATLS en met name ATACC. De ruimte was wat krap voor de 24 kandidaten, waardoor er één ruimte was waarin 2 scenario’s/skills tegelijk gegeven worden. Dit zat de kwaliteit van de cursus niet echt in de weg.
Eten/drinken was prima geregeld met ontbijt, lunch en snacks bij koffie en thee. Met name de lunch was uitgebreid met veel keuze. Het cursus diner was ook in het ziekenhuis zelf. Dat mist wel een stuk sfeer en gezelligheid ten opzichte van een restaurant extern. Positief is dan weer dat ook echt iedereen er is.
Rapportcijfer inhoud: 7
Rapportcijfer vorm/didactiek: 9
Rapportcijfer organisatie: 8
Zou je deze cursus aanraden voor:
Jongste AIOS?: nee
Oudste AIOS?: Ja
Staflid?: Ja
Over de reviewer:
Fabian Kooij is anesthesioloog in het AMC en MMT-arts bij de lifeliner 1 in amsterdam. Zijn interesses binnen de urgentiegeneeskunde liggen bij de prehospitale zorg, CRM en reanimatie. Verder is hij ALS en ATLS Instructeur en bestuurslid van de sectie urgentiegeneeskunde van de Nederlandse vereniging voor anesthesiologie (NVA).
Twitter: @F_Kooij
Er zijn geen conflicts of interest gemeld.
De faciliteiten waren behoorlijk goed op orde. Qua simulatie had het een tandje meer gemogen qua realisme (een papieren pleister met de tekst “wound” is toch subtiel anders dan een nagemaakte wond). De instructeurs die in sommige scenario’s de patiënt spelen doen dat goed en overtuigend, maar toch niet op het niveau van de LOTUS patiënten op ATLS en met name ATACC. De ruimte was wat krap voor de 24 kandidaten, waardoor er één ruimte was waarin 2 scenario’s/skills tegelijk gegeven worden. Dit zat de kwaliteit van de cursus niet echt in de weg.
Eten/drinken was prima geregeld met ontbijt, lunch en snacks bij koffie en thee. Met name de lunch was uitgebreid met veel keuze. Het cursus diner was ook in het ziekenhuis zelf. Dat mist wel een stuk sfeer en gezelligheid ten opzichte van een restaurant extern. Positief is dan weer dat ook echt iedereen er is.
Rapportcijfer inhoud: 7
Rapportcijfer vorm/didactiek: 9
Rapportcijfer organisatie: 8
Zou je deze cursus aanraden voor:
Jongste AIOS?: nee
Oudste AIOS?: Ja
Staflid?: Ja
Over de reviewer:
Fabian Kooij is anesthesioloog in het AMC en MMT-arts bij de lifeliner 1 in amsterdam. Zijn interesses binnen de urgentiegeneeskunde liggen bij de prehospitale zorg, CRM en reanimatie. Verder is hij ALS en ATLS Instructeur en bestuurslid van de sectie urgentiegeneeskunde van de Nederlandse vereniging voor anesthesiologie (NVA).
Twitter: @F_Kooij
Er zijn geen conflicts of interest gemeld.
RSS Feed