Tijdens een tragisch ongeluk 3 juli 2015 is collega anesthesist John Hinds overleden toen hij de medische zorg verleende tijdens een motorsport oefenwedstrijd (Skerries 100).

Waarschijnlijk zijn de meesten wel bekend met de principes van de Rapid Sequence induction (RSI). Deze techniek werd voor het eerst beschreven in 1970 door Stept et al. (1) En geldt sindsdien als de gouden standaard voor airway management bij niet nuchtere patiënten zoals het geval is bij de meeste spoedintubaties.  Het idee erachter is om de tijd tussen het verlies van reflexen en endotracheale intubatie met een tube zo kort mogelijk te houden. Een klassieke RSI zoals beschreven door stept et al. bestaat uit pre-oxygenatie vooraf, het gebruik van snel werkende middelen (pentothal en succinylcholine), cricoïd druk en het niet op de kap beademen tussen inductie en intubatie. (1)

Er zijn de laatste tijd een aantal nieuwe ontwikkelingen op het gebied van de moeilijk luchtweg. Zo wordt er onder andere  gewerkt aan een update van de richtlijnen van de difficult airway society (DAS) waarvan reeds een aantal concepten zijn gepubliceerd op de website. Daarnaast is er de laatste tijd in de (sociale) media veel aandacht voor de VORTEX approach van Nicholas Chrimes en Peter Fritz uit Melbourne, Australie. We zullen het een en ander aan nieuwe ontwikkelingen op het gebied van de moeilijke luchtweg nader toelichten.

In onderstaande video is de lezing van Tim Nutbeam te zien over "agressive prehospital emergency medicine" waarin hij ingaat op de concepten die hebben geleid tot de werkwijze van extricatie, (cervicale) wervelkolom stabilisatie en logrolls. Hij gaat daarbij in op de evidence die hierover beschikbaar is en over de recente ontwikkelingen op dit gebied

Op 11 - 12 december 2014 vond opnieuw het London Cardiac Arrest Symposium plaats. In de loop van de jaren is dit symposium uitgegroeid tot een volwaardig internationaal congres met sprekers vanuit de hele wereld. Dit symposium waren er lezingen over onder andere de toepassing van echo tijdens reanimatie, ECMO, medicatie en onderwijs. Heeft u dit symposium gemist? Geen nood! Alle lezingen zijn gratis en open access terug te zien op de website:

Alec Momont van de faculteit Industrieel Ontwerpen van de TU Delft ontwierp tijdens zijn afstuderen in samenwerking met innovatieplatform Living Tomorrow een prototype van een ambulance-drone. Nadat er een 112-oproep over een hartstilstand binnenkomt, kan dit onbemande, autonoom navigerende vliegtuigje een defibrillator razendsnel afleveren op de plek waar het nodig is. De drone geeft bovendien via een livestream video- en geluidverbinding directe feedback en instructies aan de mensen ter plekke. De drone kent de locatie van de patiënt via het mobiele telefoonsignaal van de beller en vindt zijn weg daar naartoe via GPS. Het vliegtuigje haalt snelheden van rond de 100km/u, weegt 4 kilo en kan nog eens 4 kilo last dragen
Met de ambulance-drone wordt het mogelijk om defibrillatie-apparatuur binnen één minuut naar een patiënt te brengen in een gebied van 12 km2. Met die responssnelheid stijgt de overlevingskans na een hartstilstand van 8% naar 80%.’